Ἀποδῦει αὐτὸν(³) καὶ ἀπολύει, καὶ ἵστησι κατὰ ἀνατολὰς. Καὶ ἐμφυσῶν αὐτῷ τρίτον, σφραγίζα τὸ μέτωπον αὐτοῦ, καὶ τὸ στόμα, καὶ τὸ στῆθος (⁴) καὶ λέγει·. Τον Κυρίου δεηθῶμεν.

Ἐπί τῷ ὀνόμάτι σου Κύριε ὁ Θεὸς τῆς ἀληθείας καὶ τὸν μονογενοῦς σου Yἱοῦ (Ευχολ. Goar. pag. 335).

Ἀφορκιδμός ἀ.

Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ἐπίτιμᾷ, σοι Κύριος, διάβολε, ὁ παραγενόμενος εἰς τὸν κόσμον (Ibidem)

Ἀφορκισμὸς β'.

Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ὁ Θεὸς ὁ ἁγίος, ὁ φοβερὸς καὶ ἔνδοξος, ὁ ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἔργοις σου καὶ τῇ ἰσχύϊ αὐτοῦ (Ibid. pag. 336).

(¹) ркп. № 473 τοῦ θείου καὶ ἀγγελικοῦ βαπτίσματος.

(²) Ркп. № 343. Εὐχαὶ εἰς τὸ γεννηθὲν παιδίον τοῦ γενέσδαι κατηχούμενου.

(³) Ркп. № 343. τὰ ἀπερεψορεῖ ἱμάτια καὶ ὐποδὺματα καὶ ἵστησιν αὐτὸ ἐν τῷ νάρθικι τῆς ἐκκλησίας κατὰ ἀνατολὰς.

Ркп. Μ. Синод. библ. № 281 τὸν μέλλοντα βάπτισθῆναι.

(⁴) Ркп. № 473 нет.

Ἀφορκισμὸς γ΄.

Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Κύριε Σαβαὼθ, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραὴλ, ὁ ἰώμενος πᾶδαν νόσον καὶ πᾶδαν μαλακίαν... (Ibid. pag. 337).

Εὐχὴ (¹) μετὰ τὸ ποιῆσαι κατηχούμενον τὸν πρὸς ὥραν βαπτιζόμενον (²).

Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ὁ Ὣν Δέσποτα Κύριε, ὁ ποιήσας τὸν ἄνθρωπον κατ’ εἰκόνα δὴν καὶ ὁμοίωσιν (Ibidem).

Καὶ ἐμφυσᾷ (³) αὐτῶ τρίτον καὶ σφραγίζει τὸ μέτωπον αὐτοῦ, καὶ τὸ στόμα, καὶ τὸ στῆθος καὶ λέγει· Ἐξελασον ἀπ’ αὐτοῦ πᾶν πονηρὸν καὶ ἀκάθαρτον πνεῦμα, κεκρυμμένον καὶ ἐμφωλευον αὐτοῦ τῇ καρδίᾳ (⁴). Πνεῦμα πλάνης.. (Ibid. pag. 338).

Καὶ (⁵) ἀποδυομένου καὶ ἀπθλυομένου τοῦ βαπτιζομένου, εἰ μέγας ἐστὶ, στρέφει αὐτοῦ πρὸς δυσμὰς, ἄνω τὰς χεῖρας ἔχοντα, καὶ λέγει τρίτον:

Ἀποτάσσομαι τῷ σατανᾷ

Καὶ πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ.

Καὶ πάσῃ τῇ λατρείᾳ αὐτοῦ.

Καὶ πᾶσι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ.

Καὶ πάσῃ τῇ πομπῇ αὐτοῦ...

λέγει γ΄.

(¹) Εὐχὴ ἐπὶ εἴδή βαπτιξεσθαί μέλλοντα. В ркп. № 281 тоже надписание, что и в № 279.

(²) ркп. № 343 εἰσελθὼν ἔντος τοῦ ναοῦ, λέγων.

(³) Совершенно также почти изложен чин оглашения в ркп. 36 281.

(⁴) На полях позднейшею рукою прибавлено. γ'. (т. е τρίτον).

(⁵) Ркп. № 473 Этого замечания нет, а вместо его стоят слова: Εἶτά· ὁ μέλλων βάπτίξεσθαι στρέφεται, πρὸς δυσμὰς, λέγων εἰς ἐπίκοον πάντων μεγαλοφὸνῶς· Αποτάσσομαι τῷ σατανᾷ: Καὶ πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ:· Καὶ πᾶσῃ τῇ λατρείᾳ αὐτοῦ:· в таком виде написан весь этот стих в этой рукописи и в рукописи № 340.

Καὶ (¹) ἀποκρίνεται ὁ κατηχούμενος πρὸς ἕκαστον τούτων, ἢ ὁ ἀνάδοχος αὐτοῦ, ἐὰν ἦ παιδίον, ἢ βάρβαρος ἐκ τρίτον. Καὶ πάλιν λεγει ὁ ἱερεὺς Ἀπετάξω τῷ σατανᾷ. Ἀποκρίνεται (²) ὁ κατηχούμενος, ἢ ὁ ἀνάδοχος· Ἀπεταξάμην (³). Καὶ ὅτε εἴπη τρίτον, καὶ λέγει ὁ ἱερεὺς· Ἐμφύσησον (⁴) αὐτῷ. Καὶ (⁵) τοῦτο ποιοῦντος, ἱδτᾷ αὐτοῦ πάλιν κατὰ ἀνατολὰς, κάτώ τὰς χεῖρας ἔχοντα. Καὶ λέγει, τρίτον (⁶). Καὶ δυντάσσομαι τῷ Χριστῷ ναι βαπτίζομαι (⁷), καὶ Πιστεύω εἰς ἕνα Θεὸν Πατέρα παντοκράτορα... καὶ ἑξῆς μέχρι τέλους. Ἀποκρινομένου (⁸) καθ^’ ἑκάστην λέξιν τοῦ κατηχονμένον, ἡ τοῦ ἀναδόχου αὐτοῦ, ὡς εἴρηται. Καὶ ὅτε πληρώσει τὸ θεῖον σύμβολον τρίτον, ἐρωτᾷ ὁ ἱερεὺς τὸν βαπτιζόμενον πάλιν τρίτον Συνετάξω τῷ Χριστῷ. Καὶ ἀποκρίνεται Συνεταξάμην. Καὶ ὅτε ἐίπη τρἱτον, λέγει ὁ ἱερεὺς· Προσκύνηδον αὐτῷ. Καὶ ἐπεύχεται, λέγων. Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Δέσποτα ὁ Θεὸς, προσκάλεδαι τὸν δοῦλον σού τὸν δὲ πρός τὸ ἅγιον φώτισμα καὶ καταξίωδον αὐτὸν τῆς μεγάλης ταύτης χάριτος... (Εὐχολογ. Goar. pag. 339).

(¹) Ркп. № 473 Этихсловнет, апрямо: Εἶτα ἐρωτᾷ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς λέγων Ἀπετάξω τῷ σατανᾷ, κ. τ. λ.

(²) Ibid. Καὶ ὁ βαπτιζὸμενος.

(³) Ibid. Λέγει δὲ τοῦτο τρίτον.

(⁴) № 473, № 281 ἔμπτυσον αὐτῷ.

(⁵) Ркп. № 343. καὶ μετὰ τὸ ἐμφυςῆσαι αὐτὸν·

(⁶) Ркп. №473. Συντάξον τῷ Χριστῷ. Καὶ ὁ βαπτιζὸμενος· συντάσσομαι τῷ Χριστῷ. Εὐθὶς το· Πιστεύω εἰς ἕνα Θεὸν, μεχρι, τέλους ἕως τρίτον. Εἶτα ἐρωτᾷ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς. Συνετὰξω τῷ Χῥιστῷ. Καὶ ἀποκρίνεται· Συνεταξὰμην ἕως τρίτον. Εἶτα ὁ ἱερεὺς. Καὶ προσκύνησαν αὐτῷ.

(⁷) Ркп. № 343 καὶ βαπτίζομαι—нет.

(⁸) ркп. № 281 ἐπεροτωμένου καὶ ἀποκρινομένου τοῦ κατηχουμένου, ἤ τοῦ ἀναδόχου, ὡς εἴρηται.

Εὐχαὶ (¹) τῶν ἁγίων βαπτισμάτων, ἅι λέγει ὁ πατριάρχης προηγησαμένων, μάλιστα δὲ τῷ ἁγίῳ σαββάτῳ ἑσπερας (Εὐχολογ. Goar pag. 357).

Ὑπὲρ (²) τοῦ ἁγίον οἴκον... Ὑπὲρ τοῦ εὐσεβεστάτων... Yπὲρ τὸν δυμπολεμῆσαι... Yπὲρ τοῦ ἁγίασθήναι τὸ ὕδωρ τοῦτο τῇ δυνάμει... ( Ibid. pag. 357).

Καὶ τούτων λεγομένων, λέγει ὁ ἱερεὺς καθ’ εἀυτὸν τὴν εὐχὴν ταύτην. Ὁ εὔσπλαγχνος καὶ ἐλέημων Θεὸς (³)... Εἶτα πληροῦντος τὸν ἀρχιδιακόνου. Τὴν συνάπτην, ἀπέρχεται ἐν ἐκφωνήσει. Μέγας εἶ Κύριε (⁴)... (Ibid. pag. 358, 351).

(¹) Этого замечания нет в рукописях № 343 и № 473, но вслед за молитвою в рукописи № 343. Εἶτα ποιεῖ ὁ διάκονος συνάπτην καὶ ὁ ἱερεὺς λέγων τὴν εὐχὴν μυστικῷς. Прошения следующие: Ἐν εἰρῆνῃ τοῦ Κυρίου .. Ὑπὲρ τῆς ἄνωθεν.. Ὑπὲρ τῆς εἰρήνης... Ὑπὲρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ τῶν νεοφωτίστων... Ὑπὲρ τοῦ ἀγιασθῆναι τὸ ὕδωρ... Ὑπὲρ τοῦ ἀναδεῖξαι αὐτῷ πηγὴν ὕδατος ἀλλομένου εἰς ξωὴν αἰώνιον... Ὑπὲρ τοῦ καταπεμφθῆναι... Ὑπὲρ τῶν πάντων τῶν χρηξώντων τῆς παρὰ τοῦ Κυρίου βοηθείας.. Ἀντιλαβοῦ, σῶσον ελέησον...

В рукописи № 473 Εἶτα ἐτοιμασθήσεις (?) τῆς κολυμβηθρας θυμια σταυροειδῶς, λέγων ὁ ἱερεὺς. Εὐλογημένη ἡ βασιλεία... Ἐν εἰρῆνῃ... Ὑπὲρ τῆς ἄνωθεν. . . Ὑπὲρ τῆς εἰρήνης... Ὑπὲρ τοῦ ἁγίον οἴκου.., Ὑπὲρ τοῦ ἀρχιεπισκόπου. ., Ὑπὲρ τῶν εὐσεβέστατων. .. Ὑπὲρ τοῦ συμπολεμῆσαι... Ὑπὲρ τοῦ ἀγίασθῆναι.. . Ὑπὲρ τοῦ καταφοιτῆσαι. . . Ὑπὲρ τοῦ καταπεμφθῆναι... Ὑπὲρ τὸν πάσαν ἐν αὐτῷ καταδῦναι. .. Ὑπὲρ τοῦ νυνὶ προσερχομένου (pag. 358). Ὑπὲρ τοῦ γενέσθαι τὸ ὕδωρ... Ὑπὲρ τοῦ θείαν αὐτὸν κατὰ τὸν ἀντιπάλου. .. Ὑπὲρ τοῦ σκεῦος αὐτὸν γενέσθαι.. . Ὑπὲρ τοῦ περιπατῆσαι αὐτὸν ἁξίως τῆς κλήσεως, ἧς ἐκκλήθη ὑπὸ τοῦ Κυρίου... Ὑπὲρ τοῦ ἀσφαλῆ... Ὑπὲρ τοῦ καταπλουτῆσαι ἀντῷ, .. Ὑπὲρ τοῦ ῥυσθῆναι. -. Ἀντιλαβοῦ, σῶσον. . . Εἰρήνη πᾶσι. Τὰς κεφαλὰς ὑμῶν (Confer. Κυχολ. Goar. 361, 358).

(²) Настоящие прошения составляют разницу сравнительно со списком этого чина, изданным Гоаром. (Εὐχολογ. pag. 357).

(³) Ркп. № 343. Καὶ ἐμφυσᾷ τῷ ὔδατι καὶ σταυρὸν ἐν αὐτῷ ἐνχαράξας τρεῖς λέγων Συντριβήτωσαν ὑπὸ τὴν σημείωσιν... Λἑγει τρίτον, χαράττῶν καὶ σταυρὸν ἐν τῷ υδατι.

(⁴) Эти слова положено произносить трижды в ркпп. № 343, № 473.

Ὁ ἱερεὺς. Εἰρήνη πᾶσι. Ὁ διάκονος. Τὰς κεφαλὰς... Καὶ (¹) κλίνει ὁ ἱερεὺς τὴν κεφαλὴν εἰς τὸ ἀγγεῖον τὸν ἐλαιον, βασταζομένον ὑπὸ τὸν διάκονου (²), καὶ ἐμφυσᾷ αὐτῷ τρίτον καὶ σφραγίζει τρίτον καὶ λέγει (³). Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Δέσποτα Κύριε ὁ Θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν (Ibid. pag. 351, 354).

Καὶ ἀνιστάμενος ἐκφωνεῖ. Εἰς δὸξαν σὴν τοῦ μονογενοῦς... Ὁ διάκονος. Πρόσχωμεν. Ὁ ἱερεὺς λαμβάνων (⁴) τῷ τρυβλίῳ ἐκ τὸν ἁγίον ἔλαίον καὶ ποιεῖ (⁵) ἐξ αὐτοῦ σταυροὺς τρεῖς, ψάλλων τὸ. Ἀλληλούια τρίτον σὺν τῷ λαῷ, καὶ ἐκφονεῖ. Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς, ὁ φωτίζων.... Καὶ (⁶) προσφέρεται ὁ βαπτιζόμενος ἑνὶ τῶν πρεσβυτέρων, καὶ λαμβάνων ὁ πρεσβύτερος ἐκ τοῦ ἁγίον ἐλαίου τῷ δακτύλῳ αὐτοῦ, ποιεῖ σταυροῦ τύπον ἐπὶ τοῦ μετώπου καὶ τοῦ στήθους (⁷), καὶ τῶν μεταφρένων τοῦ βαπτῖζομένου καὶ λέγει Χρίεται, ὁ δεῖνα, ἔλαίον ἀγαλλιάσεως εἰς τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς.... Καὶ τότε χρίεται ὑπὸ (⁸) τῶν

(¹) Ркп. № 343. Καὶ κλινόμενος, λέγει τὴν εὐχὴν ταύτην τοῦ ἐλαίου ἐπὶ τὸ ἀγγεῖον, μυστικῶς, ἐμφυσήσας γ΄ καὶ σφραγίσας αὐτὸ τῷ τύπῳ τοῦ σταυροῦ, λέγει· Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Δέσποτα Κύριε.. .

(²) Ркп. № 281 ή'ύπό τοῦ ἀναδόχον.

(³) Ibid. μυστικῶς τὴν εὐχὴν

(⁴) Ркп. № 343 № 473. Λαβὼν τὸ ἀγγεῖον τοῦ ἐλαίου.

(⁵) Ρκπ. № 343 βάλλει ἔλαιον εἰς τὸ ὕδωρ τῆς κολυμβήθρας σταυροειδῶς.

(⁶) Ρκπ. № 343 № 4 73 Καὶ βάψας ὁ ἱερεὺς δύο δακτύλους (№ 473 τὸ δάκτυλον) αὐτοῦ εἰς τὸ ἔλαίον χρίει τῶν βαπτιζομένων σταυροειδῶς.

(⁷) Ρκπ. № 473 τῶν μυκτήρων.

(⁸) Ibid Ὑπὸ τοῦ ἀναδόχον. Ρкп. № 343 παρὰ τῆς μαίας.

διακόνων ὅλον τὸ σῶμα αὐτοῦ (¹). Ἐν (²) δὲ τῷ ἀλείφεσθαι τούτοὺς ὁ πατριάρχης βάλλει τὸ λέντιον καὶ τὰ μανίκια. Καὶ μετὰ τοῦτο βαπτίζει, λέγων· Βαπτίζεται, ὁ δεῖνα, εἰς τὸ ὄνομα.... Ἑκάστῃ προσρήδει κατάγων αὐτον καὶ ἀνάγων (³). Καὶ (⁴) μετὰ τὸ βαπτισθῆναι πάντας, νίπτεται καὶ ἐκβάλλει τὸ λέντιον καὶ τὰ μανίκια, καὶ τοῦ ἀρχιδιάκονου λέγοντος. Πρόσχωμεν, ἄρχονται οἱ ψάλται τὸ, Μακάριοι ᾧν ἀφέθησαν (⁵)... Τοῦτο τρίτον λέγει καὶ δοξάζει. Καὶ μετὰ τοῦτο, ποιοῦντος τοῦ διάκονον. Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν (Conf. Ευχολ. Goar, pag. 358), ἐπεύχεται ὁ ἱερεὺς εἰς τὸ ἁγίον μῦρον. Εὐλόγητός εἶ Κύριε ὁ Θεὸς, ὁ παντοκράτωρ, ἡ πηγὴ τῶν ἀγαθῶν (Ibid. pag. 355, 358).

Καὶ μετὰ τὴν εὐχὴν ταύτην ἀποδυεται τὴν στολὴν τῶν βαπτισμάτων καὶ βάλλει τὰ τῆς λειτονργίας, καὶ ἐξέρχεται ἐν τῷ ἀποδυτῶ τοῦ βαπτιστηρίου. Καὶ τοῦ βάλτον λέγοντος· Ὅδοι εἰς Χριστὸν...., χρίει τοὺς βαπτισθέντας τῷ ἁγίῳ μΰρῳ, ποιῶν σταυροῦ τύπον ἐπὶ τοῦ μετώπου, καὶ τῶν ὀφθαλμῶν, καὶ τῶν μυκτήρων, καὶ τοῦ στόματος (⁶),

(¹) Ркп. № 343. Ὁ δὲ ἱερεὺς λέγει τὴν εὐχὴν ταύτην εἰς τὸ μῦρον μυστικῶς· Εὐλογητὸς ·εἶ, Κύριε ὁ Θεὸς. (pag. 355),. Εἶθ’ οὕτως βαπτίκῶν αὐτὸ ὁ ἱερεὺς εἰς τὴν κολυμβὴθραν, λέγει· Βαπτίξεται.

(²) Этого замечания нет в обеих рукописях.

(³) Ркпп. № 343, № 473. Εἶτα λέγει (№ 343 μετὰ τὸ βαπτισθήναι). Μακάριοι ὧν...

(⁴) Этого замечания нет в обеих рукописях.

(⁵) Ркп. № 343. Καὶ τίθεται τὸν βαπτισθέντα ἐν ταῖς ἀγκάλαις τοῦ ἀναδόχου ἐν σύνδονι. Ркп. № 343, № 473. Εἶτα χρίει αὐτὸν τῷ ἁγίῳ μύρῳ κατὰ τὴν τάξιν, ἤγουν εἰς τὸ μέτωπον, κ. т. λ.

(6) Ркпп. № 343, № 473 τοῦ στήθους.

καὶ τῶν δύο ὤτων (^l), λεχων. Εφραγὶς δωρεᾶς. Πνεύ ματος ἁγίου (²). Καὶ μετὰ τοῦτο συμψάλλῶν τοῖς ὀρφανοῖς τὸ, Μακάριοι, ὧν ἀφέθησαν εἰσέρχεται, μετὰ πῶν νεοφωτίστων εἰς τὴν εἰσοσον καὶ τέλεῖ ἀκόλούθως τὴν θειαν λειτουργίαν.

Ἐν δὲ ταῖς λοιπαῖς εὁρταῖς, ὅτε ἐν τῷ μικρῷ φωτιστηρίω γένονται, τὰ φωτίσματα, κατεργόμενος ὁ πατριάρχης ποιεῖ πάντα κατὰ τοῦ προγραφέντα τύπον, καὶ μετὰ τὸ σφραγίσαι ἐν τῷ ἀποδυτῷ τοὺς νεοφωτίστονς τῷ θείῳ μύρῳ, καθέζεται ἐκδεχόμενος τὸν βασιλέα, οἰ δὲ ὀρφανοὶ καὶ ὁ ψάλτης, ψάλλοντες τὸ, Μακάριοι ὧν ἀφεθησαν. ..., εἰσάγουσι τοὺς

(¹) Ркп. № 343. Καὶ εἰς ἄπαντα τὰ μέλη αὐτοῦ.

Ρ) Ркп. № 343 Ἔιθ’ οὕτως ἐνδύω αὐτον καὶ λέγει^. Ἔνδύεται ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ, ὁ δεῖνα, τὸν χιτῶνα τῆς ἀφθαρσίας.. Ὁμίως καὶ εἰς τὸ ἀναβὐλιον τὸ αὐτὸ, καὶ εἰς τὸ πάλειον, εἰς δὲ τὸ ἐπάνω ροῦχον λέγει^* Ἀγαλλιάσσεται ἡ ψυχὴ. Εἰς δὲ τὸ κουκούλιον λέγει· Ἐνδύεται ὁ δοῦλος τοῦ Θεὸν, ὁ δεῖνα, τὴν περικεφαλαίαν τοῦ ἁγίου σου Πνεύματος, τὸ κουκούλιον τῆς ἀκακίας εἰς τὸ ὄνομα. Εἶτα, μετὰ τὸ ἐνδῦσαι καὶ ξῶσαι, ξηρίξει καὶ εἰσοδέυει τρίτον, καὶ ψάλλει. Ὅσοι εἰς Χριστὸν ἐβαπτίτθητε. Εἶτα ἐκτενεῖ καὶ μνημονεύει καὶ ἀπολυσις.

Ркп. № 473. Μετὰ τὸ χρῖσαι τῷ μύρῳ. Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν, Εὐλογητὸς εἰ Κύριε ὁ Θεὸς, ὁ παντοκράτωρ, ἡ πηγὴ τῶν ἀγαθῶν. (Goar p. 355). Εὐχὴ πρὸ τοῦ κουρεῦσαι. Δέσποτα Κύριε ἡμῶν, ὁ τῇ εἰκόνι σου τιμήσας (p. 3 75). Εἶτα κουρεύει (κείρει) αὐτὸν σταυροειδῶς λέγων·. Κείρεται ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ; ὁ δεῖνα, τὴν κόμην τής κεφαλῆς αὐτοῦ . Εἰρήνη πᾶσι. Τὰς κεφαλὰς ὑμῶν. Σὲ ἱκετεύομεν, Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς κολυμβήθρας τῆς σῆς ἀγάθό τητος (pag. 375) Εἶτα ψάλλει Ὅσοι εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε καὶ ἀπόλυσις. Εὐχὴ εἰς τὸ ἀπολοῦσαι νεοφώτιστον. Λαβὼν τὴν σύνδονα, λύει αὐτὴν. Εἶθ’ οὕτως^* Ὁ λύτρωσιν ἁμαρτιῶν διὰ τοῦ ἁγίου σου βαπτίσματος. (pag 371). Καὶ λαβὼν ὕδωρ μετὰ σπόγγου, ἀποπλύνει τὸ πρόσωπον τοῦ νεοφώτιστου, δηλονότι ἐν ᾧ ἐχρίσθη τῷ μύρῳ, καὶ λέγων. Ἐβαπτίσθης, ἐμυρώσθης, ἐπελούσθης, ἡγιάσθης εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς...